Türkiye’deki Halk Kütüphanelerinin Derme Geliştirme Politikaları Açısından Değerlendirilmesi
DOI:
https://doi.org/10.15612/BD.2019.709Anahtar Kelimeler:
Derme, derme geliştirme, derme geliştirme politikası, halk kütüphaneleriÖzet
Derme geliştirme politikası kütüphanenin mevcut dermenin boyutunu tanımlayan, kaynakların gelişmesinin devamını sağlayan ya da bunu planlayan, dermenin gücünü ortaya koyan ve seçim felsefesi ile kurumun genel amaçları arasındaki ilişkiyi gösteren ve düşünce özgürlüğünün bir ürünü olarak ortaya çıkan doküman metni olarak tanımlanmaktadır. Halk kütüphanelerinde dermenin nitelik ve nicelik olarak kullanıcıya uygun olması ve bu kapsamda her halk kütüphanesinin bir derme geliştirme politikasına sahip olması beklenmektedir. Çalışma bu kapsamda, Türkiye’deki derme geliştirme hizmetlerinin nasıl yapılandığının, il ve ilçe halk kütüphanelerinin derme geliştirme politikalarının durumunun, il ve ilçe halk kütüphanesindeki müdür ve kütüphanecilerin derme geliştirme politikaları hakkındaki düşünce ve görüşlerinin uygulanan anket kapsamında değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda Türkiye’de derme geliştirme süreçlerine dayanak olan Yayın Seçme Yönetmeliği’nin de değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimleme yöntemi ve anket tekniği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 18 programından yararlanılmıştır. Verilerin analizinde yüzdelik değerler, sıklık ve Ki-kare istatistik hesapları kullanılmıştır. Araştırma sonucunda halk kütüphanelerinde derme geliştirme politikaları konusunda var olan koşullar, sorunlar tanımlanmaya, bu sorunların çözümüne dönük bir yol haritası çıkarılmaya çalışılmıştır.
İndirmeler
Referanslar
Agee, J. (2005). Collection evaluation: A foundation for collection development. Collection Building, 24(3), 92-95. http://www.emeraldinsight.com/doi/abs/10.1108/01604950510608267 adresinden erişildi
American Library Association. (1987). Guide for writing a bibliographer’s manual. Chicago, IL: American Library Association.
Baş, T. (2001). Anket: anket nasıl hazırlanır, anket nasıl uygulanır, anket nasıl değerlendirilir. Ankara: Seçkin.
Çağlayan, A. A. (1991). 1961 ve 1982 anayasalarında düşünce özgürlüğünün düzenlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Çakmak, T. (2011). Kurumsal içerik yönetimi kapsamında elektronik bilgi ve belge sistemlerinin bir kurum örneğinde değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Çıngı, H. (1990). Örnekleme kuramı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Yayınları.
Derme. (2016). Türk Dil Kurumu güncel Türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5beab5962644c0.54303143 adresinden erişildi.
Evans, G. E. (1995). Developing library and information center collections. Englewood, Colorado: Libraries.
Evans, G. E ve Saponaro, M. Z. (2012). Collection management basics (6. bs.). Santa Barbara, California: Libraries Unlimited.
Gökçe, Z. (2008). Avrupa Birliği’ne giriş süresince Türk halk kütüphaneleri: Derme geliştirme politikaları açısından karşılaştırmalı analizi (Uzmanlık tezi). Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ankara.
Johnson, P. (1994). Collection development policies: A cunning plan. Technicalites, 6(14), 3-6.
Johnson, P. (2009). Fundamentals of collection development and management. Chicago, IL.: American Library Association. https://digitalcommons.wayne.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1038&context=slisfrp adresinden erişildi.
Kaptan, S. (1995). Bilimsel araştırma teknikleri ve istatistik yöntemleri. Ankara: Bilim Yayıncılık.
Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayın Seçme Yönetmeliği (2005, 18 Haziran) (Sayı:25849 (Mükerrer)). http://teftis.kulturturizm.gov.tr/TR,14506/kultur-ve-turizm-bakanligi-yayin--secme yonetmeligi.html adresinden erişildi.
Önal, İ. (2005). Okul kütüphanelerinde derme geliştirme: Politikalar ve dermelerin betimlenmesi. Bilgi Dünyası, 6(2), 193-218. http://bd.org.tr/index.php/bd/article/view/258 adresinden erişildi.
Polat, C. (1999). 21. Yüzyıla girerken ülkemizde derleme sorunu. Ö. Bayram, E. Erkan, T. Gülle, D. Toplu, M. Toplu ve E. Yılmaz (Yay. Haz.) Bilginin Serüveni: Dünü, Bugünü ve Yarını içinde (ss. 579-612). Ankara. Türk Kütüphaneciler Derneği.
Politika. (2016). Türk Dil Kurumu güncel Türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5beab340584760.84072331 adresinden erişildi.
Prytherch, R. J. (2000). Harrod’s librarians’ glossary and reference book (9. bs.). Hampshire: Gower House.
Singh, S. P. (2004). Collection management in the electronic environment. The Bottom Line, 17(2), 55-60.
Tonta, Y. (1999). Kütüphanelerarası işbirliği ve bilgi kaynaklarının etkin kullanımı. B. Yılmaz (Ed.). Kütüphanecilik Bölümü 25. Yıl’a Armağan içinde (ss. 100-108). Ankara: H.Ü. Kütüphanecilik Bölümü.
Yılmaz, B. (2005). Türkiye’de halk kütüphaneleriyle ilgili yönetmelikler üzerine bir değerlendirme. Ö. Külcü, T. Çakmak ve N. Özel (Yay. Haz.) Prof. Dr. Nilüfer Tuncer`e Armağan içinde (ss. 302-313). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümü.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
