Bilgibilim Alanında Kendine Atıf Üzerine Bir Çalışma
DOI:
https://doi.org/10.15612/BD.2010.241Anahtar Kelimeler:
Bibliyometri, Kendine atıf, Bilgibilim dergileri, Türkiye adresli makalelerÖzet
Bu makalede bibliyometrik araştırmalarda sıklıkla üzerinde durulan bir konu olan kendine atıf olgusu incelenmektedir. Çalışma bir yönden de atıf dizinleri kapsamında Türkiye’nin dünya bilgibilim literatürüne olan katkısını ortaya koymaktadır. Çalışmada veri kaynağı olarak Social Sciences Citation Index (SSCI) kapsamında yer alan bilgibilim dergilerinde yayımlanmış Türkiye adresli makaleler kullanılmaktadır. Bu çalışma kapsamında yazar, kurum, ülke ve dergi bazında kendine atıf analizleri gerçekleştirilmiştir. Türkiye’nin 1974-2008 yılları arasında bilgibilim dergilerinde toplam 119 makalesi bulunmaktadır. Bu makalelerin tamamının dili İngilizcedir. Türkiye adresli araştırmacıların en çok makale yayımladığı bilgibilim dergisi Information Processing & Management’dır. Bilgibilim dergilerindeki Türkiye adresli 119 makaleden 99’u en az bir kez olmak üzere atıf dizinleri kapsamındaki yayınlardan atıf almıştır. Türkiye adresli makalelere yapılan toplam atıf sayısı 621’dir. Ülke kendine atıf oranı %46; kurum kendine atıf oranı %28; yazar kendine atıf oranı %26; dergi kendine atıf oranı ise %20’dir. Kendine atıf oranları Türkiye’nin bilgibilim alanındaki dışa yönelimi ile ilgili olarak fikir vermektedir.
İndirmeler
Referanslar
Aksnes, D.W. (2003). A Macro study of self-citation. Scientometrics, 56(2), 235-246.
Al, U. (2008). Bilimsel yayınların değerlendirilmesi: h-endeksi ve Türkiye’nin performansı. Bilgi Dünyası, 9(2), 263-285.
Al, U. ve Afzali, M. (2006). İran ve Türkiye’nin dünya bilgibilim literatürüne katkıları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Bilgi Dünyası, 7(2), 181-201.
Bonnevie, E. (2003). A Multifaceted portrait of a library and information science journal: the case of the Journal of Information Science. Journal of Information Science, 29(1), 11-23.
Bookstein, A. ve Yitzhaki, M. (1999). Own-language preference: A new measure of “relative language self-citation”. Scientometrics, 46(2), 337-348.
Davarpanah, M.R. ve Amel, F. (2009). Author self-citation pattern in science. Library Review, 58(4), 301-309.
Davarpanah, M.R. ve Aslekia, S. (2008). A Scientometric analysis of international LIS journals: Productivity and characteristics. Scientometrics, 77(1), 21-39.
Dimitroff, A. ve Arlitsch, K. (1995). Self-citations in the library and information science literature. Journal of Documentation, 51(1), 44-56.
Egghe, L., Rousseau, R. ve Yitzhaki, M. (1999). The “own-language preference”: Measures of relative language self-citation. Scientometrics, 45(2), 217-232.
Eto, H. (2003). Interdisciplinary information input and output of a nano-technology project. Scientometrics, 58(1), 5-33.
Ewing, G.J. (1966). Citation of articles from volume 58 of the Journal of Physical Chemistry. Journal of Chemical Documentation, 6(4), 247-250.
Falagas, M.E. ve Alexiou, V.G. (2008). The Top-ten in journal impact factor manipulation. Archivum Immunologiae et Therapiae Experimentalis, 56(4), 223-226.
Garfield, E., Sher, I.H. ve Torpie, R.J. (1964). The use of citation data in writing the history of science. Philadelphia, Pennsylvania: Institute for Scientific Information. 24 Mayıs 2010 tarihinde http://dev.scimaps.org/static/docs/Garfield1964use.pdf adresinden erişildi.
Glänzel, W. ve Thijs, B. (2004). The Influence of author self-citations on bibliometric macro indicators. Scientometrics, 59(3), 281-310.
Glänzel, W., Thijs, B. ve Schlemmer, B. (2004). A Bibliometric approach to the role of author self citations in scientific communication. Scientometrics, 59(1), 63-77.
Godin, B. (1998). Measuring knowledge flows between countries: The Use of scientific meeting data. Scientometrics, 42(3), 313-323.
Hendrix, D. (2009). Institutional self-citation rates: A Three year study of universities in the United States. Scientometrics, 81(2), 321-331.
King, D.A. (2004). The Scientific impact of nations. Nature, 430(15), 311-316.
Lawani, S.M. (1980). Quality, collaboration and citations in cancer research: A bibliometric study. Yayımlanmamış doktora tezi. The Florida State University, Florida.
Lawani, S.M. (1982). On the heterogeneity and classification of author self-citations. Journal of the American Society for Information Science, 33(5), 281-284.
Minasny, B., Hartemink, A.E. ve McBratney, A. (2010). Individual, country, and journal self-citation in soil science, Geoderma, 155(3-4), 434-438.
Moed, H.F. (2005). Citation analysis in research evaluation. Dordrecht: Springer.
Nisonger, T.E. (2000). Use of the Journal Citation Reports for serials management in research libraries: An investigation of the effect of self-citation on journal rankings in library and information science and genetics. College & Research Libraries, 61(3), 263-275.
Pichappan, P. ve Sarasvady, S. (2002). The Other side of the coin: The intricacies of author self citations. Scientometrics, 54(2), 285-290.
Schubert, A., Glänzel, W. ve Thijs, B. (2006). The Weight of author self-citations. A fractional approach to self-citation counting. Scientometrics, 67(3), 503-514.
Tagliacozzo, R. (1977). Self-citations in scientific literature. Journal of Documentation, 33(4), 251-265.
Thijs, B. ve Glänzel, W. (2006). The Influence of author self-citations on bibliometric meso-indicators: The case of European universities. Scientometrics, 66(1), 71-80.
Thomson Reuters. (2004). Journal self-citation in the Journal Citation Report. 26 Mayıs 2010 tarihinde http://thomsonreuters.com/products_services/science/free/essays/journal_self_citation_jcr/ adresinden erişildi.
Thomson Reuters. (2008). Journal Citation Reports. 15 Mayıs 2010 tarihinde http://admin-apps.isiknowledge.com/JCR/JCR adresinden erişildi.
Tsay, M.Y. (2006). Journal self-citation study for semiconductor literature: Synchronous and diachronous approach. Information Processing and Management, 42(6), 1567-1577.
Van Raan, A.F.J. (2008). Bibliometric statistical properties of the 100 largest European research universities: Prevalent scaling rules in the science system. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 59(3), 461-475.
Yitzhaki, M. (1998). The ‘language preference’ in sociology: Measures of ‘language self-citation’, ‘relative own-language preference indicator’, and ‘mutual use of languages’. Scientometrics, 41(1-2), 243-254.
Yu, G. ve Wang, L. (2007). The Self-cited rate of scientific journals and the manipulation of their impact factors. Scientometrics, 73(3), 321-330.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
